Yankılar

‘Yankılar’ benzer bir sorunun peşinde şekillenmiş iki video işinin birlikte yerleştirilmesinden oluşan bir sergi. İnsanları, varoluşun en temel halinde, farklılığın ötesine geçerek bağlantı kurdukları bir özde buluşturmak mümkün mü?

Senem Gökçe Oğultekin ve Levent Duran’ın Dun (ev) isimli video yerleştirmesi insan olmanın duyusal-bedensel yanına vurgu yaparken, Isabelle Vicherat’nın ‘Rüzgar nasıl isterse’ isimli video yerleştirmesinde hangi dilde olduğu önemsenmeden dileklerin gücü öne çıkıyor. Rüzgar, toprak, taşlar, ağaçlar, bedenler, sesler gibi temel unsurları kullanan iki iş de sınırları birbirine kapalı komşu iki ülkenin halkları arasında yankılanarak bu aynı öz etrafında buluşmaları olasılığının güzelliğine dikkat çekiyor, aynı coğrafyada birlikte yaşam için alternatif yollar arıyor.

Goethe-Institut Izmir katkılarıyla.